Ostatnio w naszej bursie na zajęciach plastycznych wychowanowie pod kierunkiem p.Kuby przygotowywali Marzannę. Kilka słów o zwyczaju topienia Marzanny:     

                Zwyczaj topienia marzanny odwołuje się do postaci słowiańskiej bogini, która utożsamia zimę i śmierć. Zgodnie ze starosłowiańskim zwyczajem, odbywającym się w czasie Jarego Święta, zabicie kukły, a w zasadzie jej spalenie, przedstawiającej boginię, powoduje rychłe nadejście wiosny.
W Polsce jest to najbardziej popularny zwyczaj związany z witaniem wiosny. Topienie marzanny cieszy się szczególnym powodzeniem u dzieci i młodzieży. Słomiana marzanna jest wrzucana do najbliższej rzeki.
                 Wiosenne porządki, przez tak wielu znienawidzone, to czynność, która rutynowo powraca w okolicach pierwszego dnia wiosny, czy przed Świętami Wielkanocnymi. Wywodzi się z pradawnych wierzeń. Czy można mówić, że jest to zwyczaj witania wiosny? Nie chodzi tylko i wyłącznie o to, żeby mieszkanie lśniło na wysoki połysk. Wraz z wymiataniem brudu pozbywamy się pozostałości po zimie. Czynność ta ma wymiar symboliczny: wraz z nieczystościami żegnamy zło i choroby.
                 Pierwszy dzień wiosny to dzień wagarowicza, a jak dzień wagarowicza to wiosenne wagary. Sposobów na spędzenie tego dnia jest coraz więcej. Często organizowany jest dzień wagarowicza w formie wyjścia w ramach zajęć lekcyjnych. Jest do dobra okazja do integracja klasy, czy poszczególnej grupy w obrębie szkoły. Oczywiście nie każdy decyduje się spędzać dzień wagarowicza w murach szkoły. Wszak taka jest właśnie tradycja.
                 W państwach sąsiadujących z Polską tradycja witania wiosny również ma bogatą historię. Na terenie obecnej Rosji, Białorusi i Ukrainy w dawnych czasach obchodzona była Maslenica - czyli tygodniowe święto związane z pożegnaniem zimy. Jest to czas zabaw i jedzenia blin. Bliny - czyli naleśniki to symbol słońca i wyraz wdzięczności za dar życia.